Kaliningrad |
Strona główna | Historia | Turystyka | Transport | |
Kaliningrad (do 4 czerwca 1946 – niem. Königsberg, potem nazwa została zmieniona na ros. Калининград (Kaliningrad); łac. Regiomontium, czes. Královec, lit. Karaliaučius, prus. Kunnegsgarbs, pol. Królewiec – od XVI, także Królówgród – do XVI) – miasto w Rosji u ujścia Pregoły do Bałtyku, w historycznej krainie Sambii. Stolica obwodu kaliningradzkiego – eksklawy Rosji, graniczącej z Polską i Litwą. Liczba ludności Kaliningradu – 425,6 tys. (2005). Polacy w Królewcu Polakami było wielu założycieli i wykładowców Uniwersytetu Albertina w Królewcu w XVI w.i XVII w.. Współzałożycielem tej uczelni był Abraham Kulwieć - (później wykładowca greki i hebrajskiego), a wykładowcami: Stanisław Rafajłowicz i Hieronim Malecki (teologia) oraz Maciej Menius (astronomia). Wśród pierwszych studiujących tu znanych Polaków byli: Bieniasz Budny, Erazm Gliczner, Marcin Kwiatkowski, Jan Kochanowski, Piotr Kochanowski, Andrzej Kochanowski, Jan Niemojewski i Jakub Niemojewski, Stanisław Sarnicki i Samuel Dambrowski. Przez 24 lata rektorem tej uczelni był Celestyn Myślenta. Od 1728 istniało na uniwersytecie ewangelickie "Seminarium Polskie", które działało aż do lat 30. XX w. i wykształciło wielu pastorów, zasłużonych dla krzewienia oświaty i kultury polskiej na Mazurach, m.in. Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza i Augusta Grzybowskiego. Od XVI w. do XIX w. miasto było ośrodkiem wydawniczym polskojęzycznej protestanckiej literatury religijnej. Do najwybitniejszych polskich drukarzy i wydawców zaliczał się w XVI w. Jan Seklucjan, który opiekował się także parafią polską w kościele św. Mikołaja na Steindamm (Steindammer Kirche). Jedną z pierwszych gazet w języku polskim była wydawana w Królewcu w XVIII w. Poczta Królewiecka. |